ភាពស៊ាំនឹងថ្នាំសម្លាប់មីក្រុប មិនមែនជាបញ្ហាថ្មីទេ តែជាបញ្ហាដែលគួរឲ្យកាន់តែព្រួយបារម្ភ។ គេត្រូវតែប្រឹងប្រែងគិតគូរអំពីបញ្ហានេះ ជាបន្ទាន់ ដើម្បីកុំឲ្យហួសពេល និងលែងមានលទ្ធភាពធ្វើអ្វីកើត ដូចសម័យដែលគេពុំទាន់រកឃើញថ្នាំពេទ្យ។ ហេតុដូច្នេះហើយ បានជាអង្គការសុខភាពពិភពលោក ជ្រើសរើសយក “ការប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងភាពស៊ាំនឹងថ្នាំសម្លាប់មីក្រុប” មកធ្វើជាប្រធានបទ ក្នុងឱកាសទិវាសុខភាពពិភពលោក នៅថ្ងៃ ទី ៧ មេសាឆ្នាំ ២០១១។
ការរីករាលដាលនៅលើពិភពលោក នៃភាពធន់នឹងថ្នាំសម្លាប់មីក្រុប
បច្ចុប្បន្ននេះ យើងរស់នៅពឹងផ្អែកយ៉ាងខ្លាំងទៅលើថ្នាំផ្សះ(Antibiotique) ថ្នាំសម្លាប់មីក្រុប (Antimicrobiens) ដើម្បីព្យាបាលជំងឺ។ ព្យាបាលបានជាសះស្បើយ ហើយជំងឺខ្លះដែលកាលពីទសវត្សមុន ឬ កាលពីមុន ដូចករណីជំងឺស៊ីដា បើឈឺគឺមានតែរង់ចាំថ្ងៃស្លាប់ ក៏អាចទទួលការព្យាបាលពន្យារជីវិតបាន។ ប៉ុន្តែដោយឥទ្ធិពលនៃភាពស៊ាំ ឬធន់ ថ្នាំខ្លះលែងមានប្រសិទ្ធិភាពសោះ។
អង្គការសុខភាពពិភពលោក បានចេញសេចក្តីអំពាវនាវ ឲ្យពិភពលោកទាំងមូលសន្យារួមគ្នា ចូលរួមចំណែកជួយថែរក្សាគុណភាពថ្នាំ ដើម្បីជាប្រយោជន៍ដល់ក្មេងជំនាន់ក្រោយ។ ភាពធន់នឹងថ្នាំសម្លាប់មីក្រុប ដែលជាប្រធានបទនៃទិវាសុខភាពពិភពលោកឆ្នាំ២០១១ កំពុងបន្តរីករាលដាល និងគំរាមប្រសិទ្ធិភាពថ្នាំជាច្រើនដែលគេប្រើប្រាស់រាល់ថ្ងៃសម្រាប់ព្យាបាលជំងឺឆ្លង។
តើអ្វីទៅជាភាពធន់នឹងថ្នាំសម្លាប់មីក្រុប ?
ជាបឋម សូមជម្រាបជូនថា ថ្នាំសម្លាប់មីក្រុប Antimicrobien គឺជាពពួកថ្នាំ ដែលមានប្រសិទ្ធិភាពទៅសម្លាប់ ឬទៅកាត់បន្ថយសកម្មភាពរបស់ បាក់តេរី (bactéricide) ឬ(bactériostatique) វីរ៉ុស (antivirale) ផ្សិត (antimycosique) ប៉ារ៉ាស៊ីត (antiparasitaire)។ ថ្នាំAntibiotique ជាក្រុមថ្នាំដែលអាចទៅសម្លាប់ ទប់ស្កាត់ពពួកបាក់តេរី គឺជាចំណែកមួយនៃក្រុមថ្នាំ សម្លាប់មីក្រុប Antimicrobien ដែលគេស្គាល់ខ្លាំងជាងគេ។
ភាពធន់នៃថ្នាំប្រឆាំង-សម្លាប់មីក្រុប ឬភាពធន់នៃថ្នាំ “Pharmaco-résistance” លេចឡើងនៅពេលដែលមីក្រូសរីរាង្គ(សរីរាង្គតូចៗ) មានជាអាទិ៍មីក្រុប វីរ៉ុស បាក់តេរី ពពួកផ្សិត ឬ ពពួកប៉ារ៉ាស៊ីត ទទួលរងការប្តូរផ្លាស់ ថ្នាំដែលអ្នកជំងឺលេបទៅដើម្បីសម្លាប់មេរោគ ក្លាយទៅជាគ្មានប្រសិទ្ធិភាព។ នេះហើយដែលហៅថា ភាពធន់នឹងថ្នាំ ! ភាពធន់ដែលនឹងអាចធ្វើឲ្យអ្នកជំងឺស្លាប់បានប្រសិនបើមេរោគស៊ាំខ្លាំងពេក គ្មានថ្នាំទប់ទល់។
ការធន់នឹងថ្នាំ គឺបណ្តាលមកពី ការប្រើប្រាស់ថ្នាំមិនត្រឹមត្រូវ ដោយមិនគោរពតាមកំរិតបញ្ជាឲ្យប្រើប្រាស់ ៖ ពេលខ្លះប្រើតិចជាងកំរិតធម្មតា ជួនមកពីការបញ្ឈប់ការប្រើប្រាស់កណ្តាលទី ជួនបណ្តាលមកពីការប្រើប្រាស់ថ្នាំដែលមានគុណភាពមិនល្អ មិនគ្រប់គ្រាន់ក្នុងការប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងការឆ្លង។
ជួនកាលទៀតគឺបណ្តាលមកពីការឲ្យថ្នាំមិនត្រឹមត្រូវ។ ឧទាហរណ៍នៅមានអាការៈគ្រុនផ្តាសាយបន្តិចបន្តួច ដែលបង្កឡើងដោយវីរ៉ុស គេមិនត្រូវលេបថ្នាំពពួកអង់ទីប៊ូយូទិកជាដាច់ខាត។ បណ្តាជនភាគច្រើន ច្រើនតែយល់ច្រឡំថា រាល់ពេលមានរោគសញ្ញា ឬអាការៈជំងឺ បង្កឡើងដោយមេរោគ ត្រូវតែប្រើថ្នាំ Antibiotique ថ្នាំផ្សះ។ ជាទូទៅ អ្នកដែលមានជំងឺផ្លូវដង្ហើម បង្កឡើងដោយមេរោគ ពេលបានលេបថ្នាំពពួក Antibiotique (Amoxicilline) ហាក់មានអារម្មណ៍ធូរស្រាល។ តែនេះការគំនិតខុសទាំងស្រុង ព្រោះអ្នកជំងឺបានធូរស្រាលមែន ប៉ុន្តែមិនមែនដោយសារថ្នាំទេ គឺដោយសារការវិវឌ្ឍន៍ទៅរកភាពធូរស្រាលតាមដំណើររបស់ជំងឺតែប៉ុណ្ណោះ។
ពេលនេះវិទ្យាសាស្ត្រជឿនលឿនគ្រប់គ្រាន់ល្មមនឹងអាចឲ្យគេដឹង និងកំណត់បានយ៉ាងច្បាស់លាស់ណាស់ អំពីថ្នាំ Antibiotique ៖ រយៈពេលនៃការប្រើប្រាស់ ប្រភេទថ្នាំ Antibiotique ណាត្រូវព្យាបាលជំងឺមួយណា៕
Link:http://www.khmer.rfi.fr/Healht%20word%20day%20%3A%20Antimicrobien
No comments:
Post a Comment